SOMETIMES QUIET IS VIOLENT

 Cause somebody stole

My car radio

And now I just sit in silence...

Czasami czujemy się jakbyśmy byli sparaliżowani. Przez strach, nienawiść, sami nie wiemy, co jest tego powodem. Jesteśmy zmęczeni tym uczuciem, wolimy żeby pozostało to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Zmiany wymagają od nas wyjścia z bezpiecznego schronienia. Chociaż niekoniecznie tego chcemy, aby się rozwijać musimy wyjść poza to, co uznaliśmy za bezpieczne.

Jestem tego typu osobą, która lubi czytać książki i oglądać seriale. Potrafię żyć czyimś życiem i czuć się jakbym nim kierowała. Wszystkie te historie, które możemy tylko obserwować i nigdy nie będziemy brać w nich realnego udziału intrygują nas. Jednak jak to jest, że ułożylibyśmy czyjeś życie kawałek po kawałku, według własnego wzoru, ale nie potrafimy ułożyć własnego. Może to przez strach przed nieznanym. 

Jak wiele rzeczy musi się jeszcze zmienić, aby było idealnie. Lub chociaż tak, jak dawniej. Niekoniecznie idealnie. Za każdym postępem dzielą nas jeszcze miliony rzeczy, które trzeba zrobić by było naprawdę idealnie. 

Załóżmy po prostu koszulę w kratę, trampki, weźmy ze sobą kogoś lub coś, co bardzo kochamy i zaśpiewajmy naszą ulubioną piosenkę. Tak po prostu. Albo idźmy obejrzeć fajny film lub serial. Whatever. Nie da się osiągnąć pełnego szczęścia. Jednak każdy progres powolutku nas do niego przybliża. Nawet jeśli wszystko jest fucked up i wydaje się, że już niczemu nie można zaradzić.

Wtedy zamkniemy oczy i powiemy, że już nikt więcej nas nie zrani. Czasami nawet cisza jest brutalna.

Taka leśna stylizacja. Niekoniecznie do lasu. Pazurki zrobiła mi siostra. Muszę oficjalnie przyznać, że uzależniłam się od hybrydowych paznokci. Uwielbiam robić nowe wzory i testować nowe kolory. Szczególnie polubiłam efekt syrenki. Koszulę wyciągnęła moja koleżanka z szafy i powiedziała: To właśnie w niej będzie stylizacja! Ok! Moim zdaniem świetnie pasuje do szortów i kapelusza. Chciałyśmy oddać uroki miejsca, w którym robiłyśmy sesję.

Niestety mój post znowu zrobił się zbyt poważny. Taki mam nastrój, że lubię sobie czasami wszystko przemyśleć. Coraz częściej niestety. Staram się nie przejmować porażkami, ale... Czasami bolą. Bardzo bolą i potrafią siedzieć w umyśle przez długi czas. Chciałabym aby mój blog był przytulnym, miłym kącikiem do, którego każdy będzie chętnie zaglądał.

shirt - idk

shorts - Biedra

hat - idk

sneakers - Converse