Kochani, pewnie czasami zastanawiacie się, jakim prezentem najlepiej zaskoczyć bliską Wam osobę. Od razu przychodzi nam do głowy biżuteria, ponieważ naszyjniki i bransoletki stanowią nieodzowny element każdej, niekoniecznie wyjątkowo eleganckiej stylizacji. Dla kobiet idealne mogą być delikatne naszyjniki, tzw. celebrytki. Zawieszka może być zarówno serduszkiem, koniczynką, albo każdym innym kształtem. Sama posiadam kilka takich łańcuszków i często zakładam je do wielu zestawień. Kilka razy pokazywałam je na blogu. Sama otrzymałam je w prezencie i wydaje mi się, że taki upominek to strzał w dziesiątkę. A co myślicie o bardziej spersonalizowanym prezencie? Chodzi mi dokładnie o naszyjnik z grawerem. Nawet jeśli nie lubicie łańcuszków, to proponuję Wam sprawienie bliskiej osobie grawerowanej bransoletki. Wyglądają równie wspaniale z delikatnym napisem. Zawieszka może być także ozdobiona drobnymi kryształkami i cyrkoniami w przeróżnych barwach i kształtach. Tak naprawdę rynek jest w tym momencie tak bogaty, że każdy znajdzie coś dla siebie. Jeśli lubicie błyskotki, to możecie poszaleć i kupić komuś bliskiemu naszyjnik z bogatym zdobieniem. Oczywiście sami również możecie sobie sprawić taki prezent. :) Czemu nie!

Jeżeli nie macie pomysłu na to, jaki tekst umieścić na łańcuszku, to myślę, że nie powinien być on zbyt długi. Właściwie jedno lub dwa słowa wystarczą. To może być imię, jakaś szczególna data lub krótki tekst. Zbyt długie zdanie może się nie zmieścić lub będzie mało widoczne.

Przeglądając ostatnio internet, natrafiłam na bardzo ciekawą stronę, która oferuje wykonywanie naszyjników z grawerem. Możecie ją znaleźć TUTAJ. Jak widzicie, oferują całkiem szeroki wachlarz usług związanych z wykonywaniem biżuterii na zamówienie. W tym linku możecie przyjrzeć się bliżej srebrnym naszyjnikom z zawieszkami. Myślę, że jeżeli chodzi o ceny, to są one całkiem przystępne i jeżeli chcecie komuś sprawić taki prezent, to myślę, że warto skorzystać.

Warto również przyjrzeć się zestawom, ponieważ możecie zamówić naszyjnik razem z kolczykami lub bransoletką.

Taki elegancki prezent z pewnością przypadnie do gustu każdemu, kto lubi personalizowane prezenty. Myślę, że jest to niezależne od płci czy wieku. Pasują one do wszystko. Nie ważne czy jest to szykowna stylizacja na jakieś ważne spotkanie, czy zwykły na zwykły dzień.

Zwróćcie również uwagę na to z jakiego srebra została wykonana biżuteria. Oczywiście jeśli zamawiacie srebrny naszyjnik. W przypadku tego sklepu są one wykonane z najwyższej próby numer 925. To bardzo ważne, aby o tym pamiętać. Produkty pochodzą z Polski.

Zamieszczę również fotografie, dzięki czemu będziecie mogli przyjrzeć się bliżej temu, jak wygląda oferta sklepu:

 Tutaj macie przykład naszyjnika z podwójnym serduszkiem w różnym kształcie. 

 A tutaj naszyjnik z koniczynką, Myślę, że również wygląda uroczo!

A tutaj elegancka zawieszka z serduszkiem z cyrkoniami.

Większość z nas żyje teraz Mundialem. Pamiętam, że kiedyś bardzo lubiłam oglądać mecze. Wciąż interesuje mnie ten temat, ale aktualnie nie mam za bardzo czasu, aby śledzić poczynania wszystkich piłkarzy. Szczerze to bardziej interesowała mnie Liga Mistrzów, ale Mistrzostwa Świata również przykuwały moją uwagę. Swoją drogą coś w tej piłce nożnej jest, że stała się najpopularniejszym sportem na świecie. Zostając w tematyce sportowej, chciałabym Wam pokazać stylizację z moimi ulubionymi butami Adidas Originals - Gazelle.

Dostałam je w ramach współpracy z Footway. Lubię sportowe buty, ale nie miałam jeszcze niczego od marki Adidas. Lubię moje Reeboki, Nike i New Balance, ale stwierdziłam, że przyszła pora na zmianę.

Cześć! Jeśli śledzicie mojego bloga od początku, to pewnie wiecie, że przechodził on różne metamorfozy. Najpierw miał być to po prostu blog zwykłej nastolatki z małego miasteczka, z czasem pojawiły się stylizacje, gotowanie, vlogi. Od niedawna prowadzę go razem z siostrą i trochę zaniedbałam moje w miarę regularne dodawanie postów. Starzeję się. Teraz inne rzeczy sprawiają mi radość i innymi chcę się dzielić ze światem. 
Dzisiaj chciałabym się z Wami podzielić moją przygodą z Top Model. A raczej przygodą z precastingiem, ponieważ nie przeszłam dalej. Głównie zależało mi na samej przygodzie, także cieszyłam się, że nie przeszłam. Naprawdę! Oglądam Top Model razem z siostrą i koleżankami prawie od początku. Pamiętam jak w szkole zawsze komentowałyśmy, co wydarzyło się w poprzednim odcinku. Kilka razy myślałam, żeby pójść na casting, ale czekałam do osiemnastki. Trochę się wstydziłam, że ktoś może mnie wyśmiać, więc ciągle to przekładałam. W końcu obiecałam sobie, że ja muszę kiedyś pójść na casting! Nie ważne, co mi powiedzą. Po prostu muszę iść i tyle! Uwielbiam próbować nowych rzeczy. Kiedyś chciałabym skoczyć ze spadochronu, zanurkować... Ale do rzeczy!
Ten casting, a w zasadzie precasting (czyli nie było prawdziwego jury, tylko jacyś ludzie) odbył się w Rzeszowie, a akurat dzień przed byłam u znajomych w Krakowie i jeszcze załatwiałam sprawy z mieszkaniem. Precasting zaczynał się o 9:00 26 maja w hotelu przy galerii Millenium. Stwierdziłam, że pojadę sobie pociągiem, bo odjeżdżał około 6:00. To o wiele wygodniejsze rozwiązanie od autobusu! Poza tym autobusów o tej godzinie nie było. Jechaliśmy około trzy godzinki i po moją uwagę przykuł pewien chłopak (Piotrek pozdrawiam!). Sama nie wiem dlaczego, po prostu przypominał mi modela haha. To było dość przypadkowe spotkanie. W końcu wysiedliśmy na dworcu i szliśmy w podobnym kierunku, aż stwierdziłam, że do niego zagadam. Mimo, że jestem dość cicha, też lubię czasami zaczynać rozmowę! No i tak podeszłam i zapytałam, czy przypadkiem też się nie wybiera. Okazało się, że tak! Byłam zachwycona, ponieważ nie musiałam być sama. Jeszcze w pociągu zastanawiałam się, czy w ogóle tam iść. Mimo, że mam wzrost modelki, to i tak modeling nigdy w pełni mnie nie kręcił. Uwielbiałam ładne zdjęcia, a modelki zawsze mają piękne fotografie. Chyba po prostu lubię ładnych ludzi i ładne rzeczy haha. No, ale teraz wyszło, że już muszę iść, chociaż przeszło mi przez myśl bycie osobą towarzyszącą.
 Mieliśmy mały problem z dojazdem, było gorąco, a ja byłam mega zmęczona. Piotrek jechał z Katowic i chwilę myśleliśmy nad zatrzymaniem się gdzieś na coś słodkiego. W końcu dotarliśmy na miejsce. Było niewiele osób, a my po prostu czekaliśmy. Z daleka zauważyłam również moją znajomą ze studiów, która całkiem nieźle radzi sobie w fotomodelingu.
Trochę nam się to dłużyło i Piotrek stwierdził, że musi kupić kąpielówki, ponieważ komisja mogła kazać pokazać się w stroju kąpielowym. Niestety galeria była otwarta dopiero od 10:00. Musieliśmy zatem poczekać, więc usiedliśmy gdzieś obok i gadaliśmy. W końcu grupka osób poszła do miejsca, gdzie nagrywali czołówkę z dronami. Razem z kolegą odeszliśmy od tego miejsca, ponieważ jakoś nie chcieliśmy brać w tym udziału. Woleliśmy poczekać. Ekipa telewizyjna kazała się ustawić, machać. To nie dla nas. W końcu podszedł do nas ktoś z telewizji i poprosił, abyśmy podeszli. My odpowiedzieliśmy, że musimy kupić kąpielówki! XD No tak, priorytety haha. Dosłownie tak nam odpowiedział.

Około 11:00 poszliśmy do hotelu wypełniać ankiety. To była dość długa procedura, ponieważ należało odpowiedzieć na masę pytań. Pojawiały się pytania o to, kto jest naszym największym fanem, jakie są nasze mocne strony i tak dalej. No to wypełniamy.

Później dawali nam te słynne bransoletki z napisem Top Model. Osoby towarzyszące dostawały inne kolorki, a osoby które przeszły dalej też jeszcze inne. Następnie robili nam fotki. W ogóle większość dziewczyn była pomalowana, a ja stwierdziłam, że wolę pokazać swoją naturalną twarz. Moje zdjęcie wyglądało dość zabawnie.

Kiedy staliśmy już w tej prawdziwej kolejce, to poznałam jeszcze kilka osób. Bardzo miło nam się rozmawiało, ale Piotrka gdzieś zgubiłam. Było to spowodowane tym, że on wziął udział w castingu internetowym i nagrywali z tymi osobami jeszcze kilka ujęć. W międzyczasie nagrywali jeszcze mannequin challenge na Instagrama. Były też ujęcia w strojach kąpielowych, ćwiczących chłopaków, dziewczyn. Później jeszcze miałam "wywiad" z gościem z ekipy. Nie podobały mi się pytania w stylu, gdzie pracują moi rodzice. To przecież jest dość prywatna sprawa, przesadne łamanie mojej strefy komfortu! Czepiam się haha.

Na komisję zaprosili 6 osób. Najpierw pokazaliśmy zdjęcia z ankietami. Ja jeszcze pokazałam im mojego bloga, ale panie stwierdziły, że jest tylko o kosmetykach. Mieliśmy coś opowiedzieć o sobie, a później się przejść. Niektóre osoby opowiadały nawet ckliwe historie, ale ja już nie wnikam po co. Ja opowiedziałam, że lubię kupować ciuchy w second handach i prowadzę bloga. Nic szczególnego. Nie wybrali żadnej osoby z mojej grupki.

Czerwone opaski dostawały osoby, które przeszły. Mój kolega przeszedł i mam nadzieję, że wezmą go dalej! Przeszła także koleżanka mojej kuzynki. Oboje mega się nadają!

Poszłam z ciekawości. Top Model mogę już odhaczyć w moich celach rzeczy do zrobienia. 

Czy tylko ja uważam, że wyglądam strasznie? Na pewno bym nie wybrała takiej modelki! Czemu te zdjęcia zawsze tak wyglądają haha?

Wiem, że bardzo chaotycznie to wszystko opisałam, ale mam nadzieję, że zawarłam wszystko, co zawrzeć chciałam. To była ciekawa przygoda. Naprawdę nie chciałam przejść dalej. Znajomych musiałam przekonywać, że nie zależało mi na udziale w programi. Jeżeli czujecie pasję do modelingu, to również musicie spróbować! Nikt Wam nie zagwarantuje tego, że się uda. No chyba, że jesteście Kardashiankami lub zaczęliście karierę modelki w wieku 13 lat i jako 16-latka jesteście twarzą Chanel. Takie przypadki również się zdarzają.

Ja jednak nie wybrałam życia modelki, ani ono nie wybrało mnie. Za bardzo lubię jeść haha, co zresztą widać na moim Instagramie. W dodatku nie umiem się sprzedać.

Ja tego sezonu nie obejrzę, bo nie mam telewizora, a na internetowych odtwarzaczach jest pierdyliard reklam. :/ Chociaż fajnie byłoby zobaczyć w nim znajome twarze. A może Wy byliście na castingu? Wiecie, że był nawet przypadek, że chłopak został przyjęty na castingu w Katowicach, a w innym mieście już nie? Sic! Był już ten prawdziwy casting z Tyszką i Krupą? Bo szczerze to nie mam pojęcia!

Pozdrawiam Kochani! Buziaki i do kolejnych wpisów.