Marzenia są niebezpieczne: parzą niczym ogień i czasami potrafią spalić. - recenzja Wyznania gejszy A.Goldena

 Temperature is dropping...

sweatshirt - LINK
shorts - F&F
shoes - LINK
bagpack - sh
keyring - LINK LINK
bracelet - LINK
sunglasses - LINK
LINK

W herbaciarni – wbrew nazwie – nie pija się herbaty. Tam gejsze zabawiają mężczyzn. - Sayuri

Na pewno słyszeliście o filmie pod tytułem: Wyznania gejszy. Ja go nigdy nie obejrzałam, kilka lat temu widziałam jego kawałek w telewizji, ale nie wtedy nie wywarł na mnie wrażenia.

Jako że interesuję się kulturą japońską, to koniecznie musiałam przeczytać Wyznania gejszy. Jakiś czas temu szukałam w sklepie Mistrza i Małgorzaty, ale trafiła mi się w ręce całkiem inna książka. No więc kupiłam.

Japońska kultura pochłonęła mnie na dobre. Lektura wzbudziła we mnie wyobraźnię i miałam przed oczami piękne kimona, które nosiły gejsze. To były istne dzieła sztuki. Książka opowiada o dziewczynce o imieniu Chiyo. Dziewięciolatka mieszka z rodzicami i siostrą Satsu w małej wiosce o nazwie Yoroido. Rodzina nie należy do najbogatszych, tak naprawdę ledwo wiążą koniec z końcem. W dodatku matka dzieci jest ciężko chora i zdaje się, że czeka na nieuchronną śmierć. Dziewczynki zostają sprzedane przez swojego ojca, Chiyo trafia do Gion, gdzie będzie szkoliła się na gejszę, a Satsu, no cóż, nie miała tyle szczęścia. 

„Piękno i talent musi samodzielnie odszukać własną drogę życia.”

Chiyo jak na dziewięć lat jest niezwykle mądra i dojrzała. Jej przemyślenia są bardzo spostrzegawcze i wspaniale opisują jej uczucia. W jej życiu następuje wiele zwrotów, ale jej serce wciąż należy do jednej osoby. 

Dzisiaj wiem, że nasz świat jest tylko falą w wielkim oceanie życia. Triumfy i cierpienia, nawet najczarniejsze, z czasem bledną niczym malowane rozwodnionym tuszem na papierze.

Ta historia jest niezwykle ciekawa. Niestety dowiedziałam się, że jest to fikcja literacka, ale autor z niezwykłą pieczołowitością dopracował wszelkie szczegóły, pomogła mu między innymi prawdziwa gejsza. Dzięki temu możemy poznać jak się czesały, co nosiły, jak spędzały czas wolny. Może nam się wydawać, że gejsze wiodły cudowne życia usłane różami. Bankiety, spotkania z bogatymi ludźmi, drogie prezenty. Jednak wcale nie było tak kolorowo. Musiały bardzo ciężko pracować na swój status, a chwilami prawie w ogóle nie miały wpływu na swoje życia. Nie mogły nawet wybrać swojego danna, czyli osobę, która płaciła za ich wydatki w zamian za "miłość". W ich świecie nie było prawdziwych uczuć, a intrygi były na porządku dziennym. Chiyo, później Sayuri musi zmagać się także z niezwykle okrutną Hatsumomo, która tylko czeka na okazję, aby ją zniszczyć.

Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane, i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?

Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Oglądaliście film? Warto? Mam nadzieję, że jest równie dobry.

Dreams can be such dangerous things; they smolder on like a fire does, and sometimes consume us completely.